De Gotland Runt is een offshore race van 350 mijl met de start in het hart van Stockholm.
De J122 van Nanno Aukes, de “Maas” (niet te verwarren met de zeilvereniging) was voor het tweede achtereenvolgende jaar van de partij.
Na een paar daagjes acclimatiseren en aan de boot frutten konden we zondagmiddag 1 juli rond 12.10 uur van start. Deze start is al iets heel bijzonders. Er waren in onze klasse alleen al 179 deelnemers. Dan waren er nog de double handed schepen en de multi hulls.
Door het gebrek aan ruimte wordt iedereen zolang mogelijk aan de steiger gehouden en mag er pas 25 minuten voor de start losgegooid worden. Vervolgens word je een area ingeloodst waar je even op de motor moet ronddobberen, vervolgens mag je een area in waar je de zeilen mag zetten, en 5 minuten later ben je gestart.
Het weer was fantastisch, het zicht was ongeveer 50 km (volgens het weerbericht!) en de wind was overwegend noord, lekker fris, 20 knopen.
Het eerste deel van het parcours was oostwaarts tussen de eilandjes door richting Oostzee. Als je er nooit geweest bent kijk je je ogen uit. Zweden lijkt voornamelijk uit water te bestaan.
Na een goede start en een goed vervolg tussen al deze eilandjes door kwamen we met een derde positie, gecorrigeerd op rating, op open water. De wind nam daar lekker toe, 25-30 knopen. Nu vrijwel recht naar het zuiden, plat voor de lap, op naar Gotland. We moesten eerst oost langs.
Onder de gennaker doet de “Maas” het geweldig. Op de hoge golven en met een mooie surf werd 18,5 knoop aangetikt. Af en toe een broach ook, totdat we doorkregen dat als de stuurman begint te gillen, de gennakerschoot volledig los moet in plaats van een beetje. Terwijl je plat ligt is de snelheid nog steeds 6 knopen, alleen niet in de richting die je wilt. We zijn een keer of vier uit het roer gelopen. Achteraf viel het erg mee, later hoorden we van de concurrenten dat die wel 20 keer plat zijn gegaan.
Eenmaal aan de zuidpunt van Gotland lagen we er nog erg goed bij, bij de eerste 10. Daarna een kruisrak van 160 mijl weer terug, met 25 knopen wind! Het feest was over. De golven waren hoog en de zee was koud. De wind ook overigens. Er kwam regen, alle kleding die we hadden meegenomen werd aangetrokken. De enige die in zijn element was, was de “Maas”, die er fantastisch doorheen ploegde.
Als toch een beetje plassenzeilers besloten we de wal op te zoeken, op zoek naar rustiger water. Dat pakte heel goed uit, toen we Visby naderden (halverwege de westkust) hadden we weer heel veel grote boten te pakken.
Bij Visby ging de weerknop om, de wind zakte naar onder de 10 knopen en werd variabel van richting, meer westelijk. De keuze van de wal begon nadelig uit te pakken, op zee bleek meer wind te staan. De Zweden bleken meer ingericht op licht weer en we begonnen terrein te verliezen. Met onze laatste gok, om meer oostelijk aan te houden en hopen op een noorden windje, maakten we weer een beetje goed.
We finishten dinsdag rond 17.00 uur met een laatste zuchtje wind. Degenen die nog buiten waren moesten de hele nacht nog door zonder wind en in de kou worstelen terwijl wij lekker met de Zweden naar WK voetbal konden kijken. Al met al was het resultaat 31 van 179. Moe maar toch redelijk tevreden.
Peter van Veen