Op de Kralingse Plas vond in het weekend van 20 en 21 oktober het NK Teamzeilen voor Verenigingen plaats.
Evenals de twee voorgaande jaren was er ook nu weer een speciaal NK voor teams onder de 18 jaar (NK U18). Ook dit jaar weer voer de jeugd in RS Feva’s. Voor de senioren waren er MaxFun’s 25 beschikbaar.
Zaterdagmorgen liet de wind het volledig afweten, maar tegen de middag begon het uit het zuiden heel licht te waaien. Wedstrijdleider Sacha Ruijs zag op de RS Feva baan toch nog kans er 10 races uit te persen. Vooral de KW Sneek deed goede zaken en mocht zich aan het eind van de zaterdag lijstaanvoerder noemen.
Op de MaxFun baan bracht wedstrijdleider Tim de Held het tot 8 races. Toch tekende zich daar ook al een kopgroepje af, zij het dat De Maas de pech had pas in race 9 aan de beurt te zijn. Die race werd echter afgebroken en zou zondag de eerste race worden. Uit de zaterdagraces konden bij de MaxFuns nog weinig conclusies worden getrokken. WV Braassemermeer, al vijf keer eerder kampioen, won weliswaar 2 races, maar de allereerste race tegen RSZV werd verloren. En ook DMTRA leek niet onverslaanbaar. Zij werden in race 8 genadeloos door Aalsmeer in een 3e en 4e finishpositie gevaren. Bij Aalsmeer viel vooral het goede zeilen van Gaston Loos op.
Zondag weliswaar iets meer wind, maar nog steeds uit ongunstige richting: meest zuid en af en toe wat ruimend naar west, een enkel keertje ook krimpend naar oost. Maar met bovenboeien onder de hoge wal was het eerste kruisrak vaak een regelrechte kwelling. En als het bij de start al misging was er meestal geen houden meer aan. Maar gelukkig waren er ook genoeg boeiende (down wind) finishes met wild gijpende schepen op een paar meter van de lijn.
Zo waar kon op beide banen een volledige Round Robin worden afgewerkt met als resultaat bij de MaxFun:
Daarbij moet worden opgemerkt dat het Maas-team absoluut goed partij gaf, maar de zeer jonge stuurlieden (Olivier Jacquet en Ghislaine van Empel) het zichtbaar aan ervaring ontbrak. Vooral het samenspel tussen beide boten kwam niet goed uit de verf. Bij R&ZV Gouda was er ervaring genoeg (De Sauvage en Schouten) maar ook hier te weinig ‘team play’ en het Goudse team liep ook nogal wat straffen op. Van RZV (Tim de Weerdt en Coen de Vries) en Braassemermeer kan worden gezegd dat ze soms wat onfortuinlijk waren in hun beslissingen. En hoewel Coen de Vries Nic Bol, stuurman van afgelopen jaren, op waardige wijze verving miste het RZV -team net dat beetje extra power, vooral bij het finishen. Braassemermeer liet dit jaar de coryfeeën thuis. Geen Mandy Mulder, Afrodite Kyranakou-Zegers of Anneloes van Veen. Toch deden de nog zeer jonge stuurlieden Ole van der Vorm en Lucas Struijk het bijzonder goed. Als dit team vaker met elkaar zeilt, doen ze in 2019 gewoon mee om een podiumplek.
Inmiddels had de wedstrijdleiding besloten in 1 knock-out race te laten uitmaken wie als derde op het podium zou komen. De Rotterdamse Studenten Zeil Vereniging (Auke Holtrop en Bram Verwijs aan het roer) en de KZC ( met Thom van der Starre en Koen Kooren aan de helmstok) waren zeer aan elkaar gewaagd. Voortdurend stuivertje wisselen, zoals dat hoort in een teamzeilwedstrijd. Nipte verschillen bij de finish. Met de posities 2 en 4 trok de KZC aan het kortste eind en werd 4e overall.
Dan de finale. Wie het eerst twee ‘wins’ zou scoren mocht zich Kampioen van Nederland noemen. Aalsmeer had geen steek laten vallen in de Round Robin. En die ene ‘loss’ was wel tegen DMTRA! Maar Gaston Loos was het gaspedaal even kwijt bij de start. Olivier Bakker deed alles wat hij kon maar DMTRA stuurlieden Floris de Wit en Dirk Jan Korpershoek straften elk foutje genadeloos af. De tweede race begon als de eerste. Maar dit keer haalden de Aalsmeerders het goed op. Tot aan het tweede kruisrak, Daar lieten de DMTRA-ers ook duidelijk zien hoe goed ze inmiddels zijn in ‘teamwork’. Voor de Aalsmeerders zuur om opnieuw (4e maal) tweede te worden, maar voor de DMTRA-ers een zeer verdiende eerste titel!
Bij de RS Feva’s was werd zondag aan het begin van de middag de volgende stand opgemaakt:
De eerste halve finale ging tussen de KW Sneek en de WV Braassemermeer. Hier wel een serie waarbij gold dat het team dat het eerst twee ‘wins’ wist te scoren door kon naar de finale. En tot veler verrassing haalde de Braassem die twee ‘wins’ ook in twee races naar binnen.
De U18 beleven het teamzeilen zichtbaar anders dan senioren. Never a dull moment op de Feva baan! Buitengewoon dynamische gijppartijen, maar ook razendsnel ‘shadowen’ in het kruisrak. Ook wel wat meer verbaal geweld in vergelijk met de MaxFunzeilers. Maar de ‘umpires’ waren onverstoorbaar, stoïcijns en ook zeer beslist in hun acties. Ondanks een windje van niks, kolkte het in de baan van zeilgeweld, alleen al door die giga gijppartijen.
In de tweede halve finale waren er wel drie races nodig: De eerste race was voor de RZV, maar vervolgens sloeg Gouda twee keer toe. Finale dus tussen Gouda en Braassem. Gek genoeg was nu juist deze finale veel minder spannend dan beide halve finales. Laura van den Acker/Femke van den Berg en het duo Twan Timmer/Jort Vetter haalden niet het niveau dat ze tegen Sneek lieten zien. Het Braasem teams met Hugo Deddin/Sytze Boerstra en Florian Vreeburg/Wouter Lampe scoorden maximaal in de eerste race: 1,2. En in de tweede race had men weliswaar iets meer moeite, maar op de finish was 2,3 genoeg voor de titel!
Al met al een bijzonder geslaagd weekend met zaterdag voor iedereen heel moeilijk, soms zelfs gekmakende omstandigheden door het nagenoeg ontbreken van wind. Maar zondag was het een genot om te zeilen of naar de races te kijken. Heel veel werk voor de wedstrijdleiders, maar vooral ook voor het umpire team o.l.v. J.J. Korpershoek. Scores werden weer bijgehouden door Charles Vierling en gedelegeerd vanuit de Stichting World Port Sail was Niels de Vries de man die zowel achter als voor de schermen de touwtjes goed in handen hield. Complimenten voor de organisatie! En felicitaties voor de nieuwe kampioenen:
U18: WV Braassemermeer
Senioren: DMTRA
Kijk op FB NCK Teamzeilen voor de foto’s die gemaakt zijn door Cor de Vries en Frans van den Biggelaar.
Door: Hugo Maarleveld