Kerstdiner 2019 ( milieuvriendelijker kan bijna niet)
Bij de ALV in november stond het diner al aangekondigd op het bord achter de bar. Eigenlijk stonden er twee mogelijkheden. Een viergangendiner op woensdag en een tapasavond op vrijdag.
Vorig jaar hadden we voor de tweede avond gekozen die ook uit een viergangendiner bestond. Het nadeel van die keuze (en gelijk ook het voordeel) bleek te zijn dat we toen met een uiterst select gezelschap van twaalf mensen aan tafel zaten. Nadeel was dat een hoop bekenden van de eerste mogelijkheid op woensdag gebruik gemaakt hadden, voordeel was dat iedereen met iedereen in gesprek kon gaan. Het was gezellig en lekker.
Dit jaar was de keuze eenvoudig: het viergangendiner op woensdag. Al spoedig bleek dat zeer veel mensen die keuze hadden gemaakt want in een RZV-nieuwsbrief viel te lezen dat het uitverkocht was.
We hadden ook voorzorgsmaatregelen genomen door het Parkhotel te reserveren voor die nacht en de daaropvolgende, kortom we stonden op scherp.
Toen we op woensdag om een uur of zes arriveerden was er al aardig leven aan de bar. Om een uur of zeven ontstond er een run op de feestelijke tafels en stoelen en natuurlijk had iedereen een plaats van voorkeur. Geheel in het kader van de kerstgedachte verliep dit spannende deel van de avond zonder bloedvergieten. Door na-inschrijvingen moesten er nog tafels en stoelen bijgeparkeerd worden, maar Niels en zijn brigade regelden alles keurig.
Na een bestuurlijk welkomstwoord kwam Niels aan de beurt. Hij deelde mede dat hij het viergangendiner vervangen had door twaalf gangen en hij deelde ook nog iets mede over hoe het dan met het bijbehorende wijnarrangement zou gaan. Aangezien ik het idee had dat hij een grap maakte besteedde ik eigenlijk niet zo veel aandacht aan wat hij zei. Ik onthield wel dat er ook nog een woordkunstenaar zou optreden.
De man bedoelde het serieus, want in een reeks die sommigen probeerden bij te houden verschenen één na één meestal koude of lauwwarme hapjes van al dan niet onbekende oorsprong, opgediend in kartonnen recyclebare bakjes op onze borden en er was rode en witte wijn.
Ergens tussen gang vijf en zes of was het zeven en acht (?) werd een pauze ingelast en kregen we een optreden van Christopher Blok, woordkunstenaar uit Rotterdam. Via een bepaalde woordtruc waarbij hij gebruik maakte van namen van wijken en straten in Rotterdam bracht hij een ode aan de stad en vervolgens had hij nog iets speciaals gemaakt voor de RZV.
Als ik wat meer tijd heb zal ik het ook eens proberen en u daar kennis van laten nemen. Het gaat ongeveer als: “wanneer ik naar Croos wijk , moet ik eerst een Kralingse plas doen”. Het was vermakelijk en leerzaam.
En verder ging het met de gangen.
Het was een uur of half twaalf dat we de eetmarathon volbracht hadden en afgerekend kon worden.
Ja, het was bijzonder, maar het was heel gezellig. Er was bijna geen afwas en het gasverbruik was minimaal.
Per taxi gingen we naar het hotel.
Wim van’t Hoogerhuys
(foto’s Henny Bos)
