Beste leden,
Het zijn rare tijden, “creating your own memories” heeft bij mij normaal gesproken een positieve gedachte. Op dit moment worden er voor ons “memories gecreëerd” op een manier waarvan we allemaal hopen dat het snel voorbij is.
Ook als Rotterdamsche Zeilvereeniging hebben we te maken met de impact van dit virus. Maatregelen zijn genomen in en rond de haven. Zowel zichtbare als niet zichtbare. Complimenten aan alle leden die hier op een verantwoorde manier mee om gaan. Economisch raakt het ons in zekere zin maar vooral “het gemis van samenzijn” missen wij het meest.
Daarnaast zijn we als een vereniging een kwetsbare groep, meer dan 50 leden is ouder dan 70 jaar. Zeker een punt van aandacht. Als bestuur gaan we dan ook iedereen telefonisch benaderen om te kijken hoe het gaat en de verenigingsgedachte van het samenzijn te borgen.
Het doet wel iets met ons en ook mijzelf. Zo besef je pas hoe goed je het echt heb als het er even niet is. Zoals een woensdagavond hardloopgroep, Hans spreken als hij bezig is, bootjes in en uit het water etc.
Eén ding weet ik zeker, ook dit overleven we als vereniging en komen hier samen sterker uit. Mij hoor je niet meer klagen over de kritische meedenk geluiden, een beamer snoertje zichtbaar over het plafond of wat dan ook.
De bestuursvergaderingen gaan gewoon door (zie foto) maar de vereniging staat even in ruststand. Alle fysieke activiteiten hebben we naar achter geschoven als wel de voorjaarsvergadering. Deze wordt later (hopelijk voor de zomer) opnieuw ingepland alsof er niets gebeurd is.
Kortom, we sjeffen het wel en dat geldt volgens mij voor iedereen van onze vereniging, Zolang we met verstand en in overleg met elkaar de maatregelen in acht blijven nemen kan er weinig gebeuren lijkt me. Rutte zou zeggen “een intelligente pas op de plaats”.
Toch kan ik me voorstellen dat er vragen zijn of onduidelijkheden. Meer dan anders vraag ik dan om met ons contact op te nemen. Gezamenlijk komt er zeker een oplossing. Ook wij weten het niet altijd.
Zelf werk ik hele dagen vanuit huis, heel veel virtueel contact via Skype, Zoom, Hang-out of teams. Binnen no-time was ik expert in de digitale wereld. Een wereld die ik liever zo snel mogelijk weer achter me houd, hoewel? Het is ook wel weer een leerzame periode.
Onze boot staat nog op de kant, gepoetst en wel en klaar om te water gelaten te worden. Nog geen jaar geleden keken we uit naar een lange trip van een aantal maanden, nu ben ik tevreden als we een weekend op de Oosterschelde kunnen rondzeilen.
Thuis geniet ik des temeer van de tuin en ons huis aan het Overschiese park. Hier probeer ik mijn conditie op orde te houden door elke dag een stukje te lopen.
Hopelijk kan iedereen zo zijn draai een beetje vinden. Hoewel ik ook begrijp dat het soms lastig kan zijn, zeker met opgroeiende kinderen en werkende ouders die ineens elke dag thuis zijn. Animo voor de JZO zal zeker toenemen.
Nogmaals, wij als bestuur zullen de vereniging in goede banen leiden in deze lastige tijd en kijken uit naar het moment dat we ook echt weer bij elkaar kunnen zijn.
Ik wens iedereen heel veel sterkte, geduld en gezondheid de komende tijd.
Jaap Vonk
