(van onze redactie)
Beetje buitenbeentjes zijn het altijd geweest, Jan en Benny Kouwenhoven.
Ik ken ze nog uit de jaren ’70.. Terwijl wij op het Sneekermeer in de Flits en later de Vaurien wedstrijdjes voeren, was er altijd 1 verdwaalde 470 op de plas: Benny en Jan die zich niets van ons aantrokken en eigenzinnig hun rakjes voeren. Vanaf hun 11e jaar. Onder toeziend oog van pa Kouwenhoven die in een gele open kielboot (Vitesse) ergens in de rietkraag lag. Dat beeld is me altijd bijgebleven.
Na 44 jaar lijkt er weinig veranderd. Terwijl wij met 60 man (weliswaar uit armoede) Laser varen en de woensdagavond heilig is, draaien zij op zondag hun vaste rondje op de Kralingse Plas en blijven op gepaste afstand van te veel gezelligheid en jeugdzeilactiviteiten.
Maar zoals Jan Mani en Kees in ’t Veld vinden dat wij onze geschiedenis op bestuursniveau moeten blijven (respect)eren, zo moeten we vooral onze RZV-wedstrijdzeilprestaties niet vergeten.
Zo wisten Benny en Jan, na de eerste Sneekweekoverwinningen, aansluiting te vinden bij de nationale kernploeg. In 1994 werden zij voor de eerste keer wereldkampioen in de Olympische 470.
In 1996 werden ze wederom wereldkampioen, wonnen de Spa (Holland)-Regatta en werden uitgezonden naar de Olympische Spelen in Atlanta. Een gebroken stag in de 1e wedstrijd kostte echter 2 volledige wedstrijden en met een beschadigde, kromme mast kregen ze de snelheid er niet meer in. Altijd leuk om deze verhalen nog eens te horen; zowel de glorieuze momenten als de oude pijn zijn nog voelbaar als je met Benny praat.
Ondertussen een paar jaar ouder zijn ze veroordeeld tot het Master-circuit in de 470. Als voorbereiding op de Boterletterwedstrijden varen ze ieder jaar trouw de Internationale 470-Master Cup.
Afgelopen zomer (3-7 augustus) was deze op het meer van Bracciano, net boven Rome.
Daar werden ze heel mooi 2e. Mag de RZV trots op zijn. Benny kon haarfijn uitleggen waarom ze het op de eerste dag hadden laten liggen: “niet genoeg druk, niet genoeg hoogte. Spleetwerking niet optimaal. Mastvoet wat naar voren gezet, minder spanning, zalingen naar achteren en iets meer masthelling met zelfde pre-bend”. En inderdaad, 4 eentjes op een rij waren het gevolg. Maar net tekort voor de eindoverwinning.
Voor uitslagen: http://2021masters.470.org/uploaded_files/Document_34259_20210808100408_en.pdf
Met de nieuwe maststand is de Boterletter ondertussen wel gewonnen; knap werk!
