Alle boten nog in de winterberging. Onze havenmeester, Hans Delhaas, liet weten daar weleens met weemoed aan terug te denken. Even een periode lekker rustig op het haventerrein klussen. Even geen gedoe met zeilers.
Maar die tijd is echt voorbij. Ook deze maanden zijn zowel de OCN-kernploeg (Maarten Treuren) als Team Rotterdam onder leiding van Shivam Ramdas, Lili en Suzanna actief op de plas. Dus ook reuring op de RZV.
Julian van Hoving traint mee met Team Rotterdam. Julian valt met zijn 12 jaar precies in de categorie ‘ouders met Olympische ambities’. U kent dat wellicht ook wel van hockey of andere sporten: terwijl de kinderen plezier maken en het spelletje ontdekken, hebben de ouders al een traject naar de Spelen voor ogen. Dat kan ergens gaan wringen.
Uw reporter kon de familie van Hoving hier (nog) niet op betrappen. Julian heeft geen torenhoge ambities maar vindt het zeilen bij Team Rotterdam gewoon heel leuk. Hij wil gewoon veel leren en beter worden.
Ondertussen heeft hij ondanks de Corona-beperkingen al veel wedstrijden gevaren. Van JZO-week (en CWO-1 & 2) naar Combi-wedstrijden, United-4’s, IJsberenraces, en Boterletter. Zijn 20-jaar oude Opti heeft hij recentelijk vervangen door een mooie van Wettum met nummer NED 3384.
Dit jaar wil hij weer ‘alle’ wedstrijden meedoen. De trainingen met Team Rotterdam gaan continu door en vanaf maart is dat weer iedere week. Julian wil in de zomer ook heel graag naar het Gardameer.
We vroegen Julian welke rakken en welke windkracht zijn voorkeur hebben. Julian vindt een stabiele 3-4 bft het lekkerste en dan het liefst aan-de-wind. Beetje pielen tussen hoogte en snelheid. Heel veel wind is nog wel heel spannend.
Voor het starten zoekt hij altijd een rustig plekje op de startlijn. Om uit te vinden welke kant van de startlijn het beste is, heeft hij een hele slimme methode: hij stuurt z’n bootje dan recht in de wind en kijkt dan goed of de punt van zijn boot meer naar links of rechts wijst. Als het meer naar links is dan start hij links op de lijn (en andersom).
Op de vraag of hij denkt dat hij z’n vader (Erik, we kennen hem van de woensdagavond) al kan verslaan, antwoord hij resoluut: “ja, hoor. Makkelijk. Voor de Optimist is hij toch veel te zwaar..”
In de Laser kan het volgens Julian nog wel 30 jaar duren voordat hij zijn vader kan verslaan. Uw eigenwijze reporter denkt hier heel anders over. Dit gaat namelijk niet lang duren. Ik geef Erik nog 3 jaar. Wie biedt er minder?
