(door Hero Mulder)
Als ik zaterdagochtend naar Rotterdam rijd tikt de regen op mijn voorruit en bewegen de ruitenwissers ritmisch heen en weer. Ik zie dat het buiten 3 graden boven nul is. Bij Rotterdam-airport hangen de vlaggen slap naar beneden. We gaan zeilen. Zeilen?
Ideale omstandigheden voor standje “positief-paranoïde”:
De auto startte in één keer, verwarming en ruitenwissers werken vandaag perfect en er staat alweer geen file, het is 3 graden boven nul ipv onder nul, ik vind meteen een goede parkeerplaats, de koffie is niet koud maar warm en als ik erachter kom dat ik mijn lunchpakket ben vergeten ontdek ik onderin mijn tas een extra gevulde bidon en een oude krentenbol. Als straks mijn vingers dood en gevoelloos zijn, zal je zien dat mijn hersenen net voldoende blijven werken om de ingang van de haven te terug te vinden. Wat een geluk allemaal. Het lijkt of iedereen om me heen in het geheim samenspant om het mij naar de zin maken. Duistere krachten aan het werk. Dat overkomt mij weer!
Terug naar de realiteit: onder aanvoering van Jan Geert en Leon zijn er bergen werk verzet om deze versie van de Boterletter onder lastige Corona-omstandigheden toch door te kunnen laten gaan. Als dank werden ze niet in het (warme) zonnetje gezet maar mochten ze buitengaats verkleumen. Toch complimenten aan alle vrijwilligers van de organisatie; veel dank! De organisatie stond als een huis.
Wedstrijdleider Marcol de Klerk onderscheidde zich dit weekend met zeer doortastende, juist gekozen ‘calls’ wat betreft de timing en duur van uitstel en afgelasting. De procedures op het water verliepen ook vlekkeloos. Altijd een verademing als er op tijd wordt gestart en er op z’n Rotterdams wordt doorgepakt. Het was ook een goede beslissing om de startlijn voor de 40 Lasers iets groter te maken. Volgend jaar de pin op de wal en vanuit een verwarmde auto de te-vroege starters terugtoeteren.
De zaterdag begon dus met geen wind en eindigde met stevige bries. Twee wedstrijden meteen achterelkaar, prima.
De echte helden van de RZV zaten natuurlijk in een Optimist: Feline Mous, Julian van Hoving, Lenno Leefmans en Caspijn Hangelbroek verdienen allemaal een eervolle vermelding; erg knap om je tijdens zulke omstandigheden in zo’n veld te handhaven.
De Laser-masters van de RZV die het hele jaar, op woensdag én zondag, hadden geoefend voor dit hoogtepunt vielen op dag 1 meteen door de mand. De koude deed geen goed aan de reeds stramme & stijve ledematen van de mannen en vrouwen op leeftijd. Het kaf werd van het koren gescheiden. Zoals het hoort. Alleen Wilmar kon zich in de top-10 handhaven (en Serge tellen we even niet mee).
Zondag begon zoals zaterdag alleen zette de wind niet echt door. Een uitstekende beslissing om de 2e wedstrijd niet te starten.
De echte winnaars van de RZV waren Serge in de Laser en Jan en Benny in de 470. Ton kwam in de O-jol net 1 puntje tekort.
Ondanks alle Corona-maatregelen was het toch heel gezellig op de club. Beetje gekkigheid blijft het wel om onder deze omstandigheden te gaan varen. Maar zo gaat het al tientallen jaren. Dus volgend jaar zijn we er gewoon weer bij!